PPK to dobrowolny i w pełni prywatny system długoterminowego oszczędzania, który ma podnieść bezpieczeństwo finansowe Polaków. Według minister finansów Teresy Czerwińskiej, Pracownicze Plany Kapitałowe są pierwszym programem oszczędnościowym skierowanym do ponad 11 miliona obywateli, który ma szanse stać się prawdziwie powszechnym, dzięki wpłatom zarówno po stronie pracodawcy, pracownika jak i budżetu państwa. Projekt ustawy zakłada, że nowe rozwiązania będą wprowadzane etapami. Kolejność tworzenia PPK będzie uzależniona od wielkości lub typu pracodawcy. Najwcześniej, bo w lipcu 2019 r, do PPK przystąpili najwięksi pracodawcy, zatrudniający powyżej 250 pracowników. Najpóźniej, bo w połowie 2020 r., małe firmy oraz jednostki sektora finansów publicznych. PPK to faktycznie program dobrowolny. Choć pracownik będzie przypisany do niego automatycznie, można będzie zrezygnować z oszczędzania w dowolnym momencie. Według projektodawców przedsięwzięcie ma być tanie. Przewiduje niski limit kosztów (0,6 proc.).
Harmonogram przystępowania firm do PPK
- zatrudniających powyżej 250 osób (3,3 mln) – 1 lipca 2019
- od 50 do 249 osób (2 mln) – 1 stycznia 2020
- od 20 do 49 osób (1,1 mln) – 1 lipca 2020
- pozostali (5,1 mln) – 1 stycznia 2021
Jak zrezygnować z PPK?
Uczestnik PPK będzie mógł zrezygnować z dokonywania wpłat do programu na podstawie pisemnej deklaracji złożonej u pracodawcy. W projekcie założono jednak możliwość ponownego powrotu do programu. Co cztery lata pracodawca będzie informował pracownika, który złożył deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do Pracowniczego Planu Kapitałowego, o ponownym dokonywaniu wpłat. Oznacza to, że jeśli uczestnik PPK będzie chciał zrezygnować z dokonywania wpłat do PPK, to co 4 lata będzie musiał składać stosowną deklarację. Jednocześnie uczestnik PPK, który zrezygnował z udziału w programie, w każdym momencie będzie mógł ponownie do niego przystąpić.